Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Rozpoznanie choroby wieńcowej

Choroba niedokrwienna serca jest związana z obecnością zwężeń tętnic wieńcowych zaopatrujących serce w krew. Zmiany w tętnicach wieńcowych są spowodowane głównie obecnością blaszek miażdżycowych.

Miażdżyca to choroba, która rozwija się już w dzieciństwie i narasta przez całe życie. Jej głównym czynnikiem ryzyka jest min. duże spożycie cholesterolu i nasyconych kwasów tłuszczowych. Proces tworzenia blaszki miażdżycowej rozpoczyna się, gdy w ścianie naczynia krwionośnego zaczyna gromadzić się cholesterol, ściana ulega przebudowie i degeneruje się, a budujące ją komórki tracą swoją funkcję. Dochodzi do przerostu, zwykle koncentrycznego, który zwęża światło naczynia, a sama powstała blaszka miażdżycowa, powiększa się, zmienia swoją strukturę, włóknieje i wapnieje. Blaszka miażdżycowa może zamknąć naczynie krwionośne, nie tylko zwężając jego światło. Jej powierzchnia może również ulec pęknięciu, może dojść do powstania skrzepliny, urwania się skrzepliny bądź fragmentu blaszki i zamknięcia bardziej dystalnych naczyń krwionośnych.

Chorobę niedokrwienną serca dzielimy na:

  • stabilną – czyli formę przewlekłą, kiedy to istniejące zmiany miażdżycowe nie dają martwicy mięśnia sercowego, ale mogą się wiązać z występowaniem bólów indukowanych na przykład wysiłkiem;

  • ostre zespoły wieńcowe – które są przejawem zwężeń na tyle istotnych (krytyczne zwężenie lub całkowite zamknięcie światła naczynia), że powodują one martwicę mięśnia sercowego.

    Objawy choroby niedokrwienne serca mogą mieć różne nasilenie u różnych pacjentów.

Są to:

  • ból w klatce piersiowej, często promieniujący do szyi, żuchwy, kończyny górnej, okolicy międzyłopatkowej czy nadbrzusza,

  • duszność związana z wysiłkiem,

  • zmęczenie,

  • bóle nadbrzusza;


Leczenie

  • Podstawą leczenia choroby wieńcowej jest profilaktyka mająca na celu zwalczanie czynników ryzyka miażdżycy, objawiająca się w postaci między innymi zmniejszenia masy ciała, zwiększenia aktywności fizycznej, stosowania prawidłowej diety, prawidłowej kontroli stężenia cholesterolu i glukozy we krwi, a także corocznych szczepień przeciwko grypie.

  • Skuteczne leczenie chorób współistniejących.

  • Leczenie farmakologiczne obejmuje leki zmniejszające ryzyko wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych, czyli hamujące agregację płytek krwi (np. kwas acetylosalicylowy), obniżające wartości ciśnienia tętniczego krwi oraz obniżające stężenie cholesterolu i stabilizujące blaszkę miażdżycową.

 

  • Leczenie inwazyjne – wskazane jest u części pacjentów, między innymi u takich, u których leki nie pozwalają na dostateczną kontrolę objawów oraz u tych, u których dodatkowe badania, takie jak próba wysiłkowa, wskazują na duże zagrożenie zawałem serca. Leczenie obejmuje angioplastykę wieńcową (tzw. ”balonikowanie" i/lub "stentowanie”) lub pomostowanie aortalno-wieńcowe (tzw. by-passy).

 

Jeżeli szybko się męczysz, paliłeś lub palisz papierosy, po wysiłku występują u Ciebie bóle w klatce piersiowej- szybko skontaktuj się z kardiologiem. Możesz być zagrożony zawałem serca.

 

serce w człowieku